Op vloer van haar huis liggen geen bierflesjes en lege pizzadozen, op het fornuis in haar keuken staan geen pannen met meuk en ik hoef geen adtje te trekken als me een wijntje ingeschonken wordt. Wat Leonie ter Veld (van de blog Gewoon wat een studentje ‘s avonds eet) wél lachend zegt nadat ze me wijn ingeschonken heeft is: ‘Het is eigenlijk bizar dat er een kookboek van mij uitkomt. Ik kan helemaal niet koken!’ Als ik zeg dat ik haar graag wil helpen, slaat ze dat aanbod vrolijk af: ‘Niet nodig, het is in vijf minuten klaar!’ Samen koken is logistiek trouwens ook onmogelijk; het oppervlak van haar aanrecht is zo groot als vier pizzadozen.
‘Toen ik op kamers ging begon ik met foto’s posten op Facebook,’ zegt Leonie terwijl ze gnocchi in een pan water gooit. ‘Toen zeiden vrienden tegen me, je moet een foodblog beginnen!’ Nu – afgestudeerd, drie jaar en meer dan 50.000 Facebook volgers verder – komt vandaag haar eerste kookboek uit. ‘De enige kritiek die ik wel eens krijg is dat mensen soms zeggen dat bepaalde gerechten niet studentikoos zijn,’ vertelt Leonie. ‘Maar zo is het nooit begonnen. Ik dacht – gewoon wat ik ´s avonds eet. Toen ik begon was ik gewoon een studentje.’ Ondertussen weet ze nog steeds niets van koken. ‘Maar dat is juist de kracht van mijn blog. Heel veel mensen herkennen zichzelf daarin.’
Sommige gerechten mislukken dan ook totaal. ‘Ik heb echt wel gore dingen gemaakt hoor,’ lacht Leonie. Rijst met honing teriyakisaus, spruitjes en kipfilet, dat is echt zóó vies!! Of couscous met broccoli, feta en appelstroop, dat zou ik ook niet maken als ik jou was!’ Van gekke combinaties is ze niet vies. ‘Bij de lunch eet ik bijna altijd een broodje met appelstroop en komkommer. ‘Dat is echt héél lekker. Ik ben niet de enige trouwens. Op een gegeven moment had ik gepost op mijn blog – wat zijn jouw rare eetgewoontes? Daar werd echt massaal op gereageerd. Iemand prakte zijn frikandel door de yoghurt. En een ander maakte pannenkoek met jachtsaus.’
In haar kookboek staan allemaal hoofdgerechten, op één katerontbijt en één lunch na. ‘Vroeger al vroeg ik aan mijn moeder als ik thuis kwam van school: ‘Mam, wat eten we vandaag?’ Lacht ze. Zelf kookt ze het liefste snel en mega lekker. De gnocchi staat letterlijk binnen vijf minuten op tafel. ‘Dit is al best luxe, mijn avondeten kan gewoon uit een pakje komen. Spaghetti Bolognese met Doritos bijvoorbeeld. Dat is ook súúper lekker. Dan snijd je de spaghetti in kleine stukjes, en die lepel je dan op met Doritos.’ Je hoeft bij Leonie niet aan te komen met superfoods; chiazaadjes enzo. ‘Superfood is voor mij vet snacken, zelfgemaakte kapsalon en patat met pizzasmaak bijvoorbeeld.’
Als ik een paar uur later Leonie met de vuile vaat achter laat, haar keuken is – helaas – ook te klein om samen af te wassen – heb ik mijn bord nog net niet afgelikt. Leonie mag naar eigen zeggen écht niet kunnen koken, ik vond het super lekker! Of – zoals Leonie het op haar blog zegt – MJAM! :D
Gnocchi met ricotta – 1 persoon
– 12 centimeter courgette (Leonie meet hoeveelheden komkommer en courgette met een meetlint; superhandig, dan weet je precies hoeveel je nodig hebt in een recept!)
– olijfolie
– een hand gnocchi
– een flinke pluk verse peterselie
– een flinke pluk verse basilicum
– 3 flinke eetlepels ricotta
– limoen
– 1 eetlepel Parmezaanse kaas
– peper
Snijd het stuk courgette in dunne reepjes en bak in olijfolie mooi bruin. Kook de gnocchi in 3 minuten gaar. Hak de peterselie en basilicum fijn en meng de kruiden door de ricotta, samen met het sap van de limoen. Roer de gnocchi door de ricotta en voeg de courgette er aan toe. Schep het mengsel op je bord en top af met wat extra basilicum en peterselie. Strooi er Parmezaanse kaas over en een klein beetje peper. Klaar!